https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGRZq3DZw-B_vHdMqz1uZ846T9Awd3U8i5tntc24AO4Bcyb4mi7rNwqlVUkgIPz_qxnUkB1IcmLH0hCsguaEVE5EzaP3zWkdW7zgd-MDzI35j3WLjWnBIp72dqnpubgAYG0FAyvScZ2FM/s1600/DSC_0235.jpg

 

 

ဟသၤာ

ျပိဳင္တူေတာ့  တိုးကတ္ယင့္။
တေယာက္က လီဗာနင္းေဂ
တေယာက္က ဘရိတ္နင္းနီေရ။

ဖက္ေတာ့ဖက္ထားဂတ္ယင့္။
ေကာ္နာေစာင့္နီေရ  ေဘာလံုးသမား ႏွစ္ေယာက္
တေယာက္ကုိ တေယာက္ ဖက္ထားပိုင္ေခ်ာင္။


“ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေတဆိုေစာ္
ရန္သူကုိ မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပေစာ္" လို.ေျပာေရဂါ..
အဂုက  မိတ္ေဆြတိေဂ်းယာ ရန္သူ ျဖစ္ျဖစ္လခေရ။

ေမးခြန္းတေတာင့္နဲ႔ ပစ္လိုက္တိုင္း
ငွက္ႏွစ္ေကာင္ သူရို. ရလားေရ။
ဖဲတခ်ပ္ ဆြဲထုတ္လိုက္တိုင္း
ပန္းႏွစ္ပြင့္ ၾကီြၾကီြဗ်ယ္က်ေရ

ေယဇုနာင့္…
သီြးထားေစာ္ ဓားတိ သံခ်ီးတက္မလားလီေအာင္
ကုိယ့္လက္ကုိယ္ျပန္ ခြတ္ကတ္ေမဖိ။



မူရင္း ကဗ်ာဆရာ ေကာင္းကင္ကိုပါ။  ခံစားခ်က္နဲ. တိုက္ဆိုင္လို. ဘာသာျပန္လိုက္ေစာ္  ျဖစ္ပါေရ။  ရခိုင္သားတိကို  တတည့္ၾကည့္ပနာ ေျပာနီလားမွတ္ရေရ။ မူရင္းကဗ်ာက ဗမာပိုင္ပါ။  ေအမွာဖတ္လို.ပါေရ။
http://kokaungkinko.blogspot.com/2010/07/blog-post_20.html#comments